Solo & Charlie Dée

dubbelconcert Nu is er reeds de opvolger, Solopeople. Van diezelfde J Perkin (alias Michiel Flamman, die enkele jaren geleden debuteerde met 'Exhibit' en voor Birgit de hits I Know en Few Like You schreef) en Simon Gitsels (voormalig toetsenist van onder meer diezelfde Birgit en Mathilde Santing), opgenomen met de band waarmee Solo live optreedt. Andermaal welhaast perfecte popliedjes, dat zijn het. Minstens zo mooi als het debuut, maar nog spannender. Enfin, oordeel vooral zelf. De eerste single 'Come Back to Me', pakkend en vol verlangen, heeft al veelvuldig op uw radio geklonken. De titel verwijst naar tenminste drie nummers op de plaat. J Perkin: “Ik schreef over drie alleengaanders. Mensen die zich op een bepaalde manier bewust teruggetrokken leven. En alleen blijven, danwel alleen bleven. Erik Satie, Morrissey en Jozef van de Berg.” Toch is Solopeople is geen bittere plaat. Simon: “De wereld is geen koude plek, zelfs al kies je voor afstand. Uit nummers als Opportunities spreekt hoop: Hands up, hand out your love, receive, return, surrender.” (tekst: website Solo) Charlie Dée, een Rotterdamse zangeres met een stem die het midden houdt tussen die van Rickie Lee Jones en Katie Melua, won in 2004 de Grote Prijs van Nederland. Meestal is die accolade zoveel als een doodskus: weinig winnaars hebben garen gesponnen bij deze popprijs. Hoe anders ligt het hier. Op haar debuutalbum ‘Where Do Girls Come From’ toont Charlie zich vooral een zangeres met veel souplesse: met een vrij dunne, maar gracieuze stem danst ze bijvoorbeeld door ‘Rosie’ Joan Armatrading. In haar eigen werk neuzelt ze er iets te veel op los, pas als ze ironisch en quasi luchtig refereert aan Alice in Wonderland en door het leven zweeft, komt ze los van de Nederlandse klei (in ‘The weather is changing’). (John Oomkes voor Haarlems Dagblad)