Sounds Like Sunday: Roosbeef

Ze Willen Wel Je Hond Aaien Maar Niet Met Je Praten.... Zo luidt de titel van het nieuwe album van de band RoosBeef. Juist, dat is die formatie met de roodharige zangeres Roos die destijds op Route 05 voor betovering zorgde in onze Bat Cave. Eens in de zoveel jaar staat een werkelijk oorspronkelijke geest op. Knalrood haar, opvallend gebekt, behept met een volkomen eigen kijk op de loop der dingen, doet Roos alles anders. En dat valt op. Ze is een genre op zich. Is het kleinkunst? Zelf zegt ze van niet. Is het pop? Zelf zegt ze van wel. Maar wat maakt het allemaal uit? Noem het wat je wilt. Dit is leuk, zoals de geestelijk creaties van Annie M.G. Schmidt en Astrid Lindgren dat zijn. Van Floddertje tot Pippi, dezelfde chaos en gekte is zichtbaar en voelbaar. En wat is deze muziek ongelofelijk echt! D'r is niks neps aan. 'De hele plaat gaat over verlangens,' peinst ze. 'En het belangrijkst in het leven vind ik dat iets echt is en dat mensen echt zijn. En ik probeer zo goed mogelijk dat "echt zijn" te vertalen in mijn liedjes.' Dat is gelukt met dank aan Belgische producer Tom Pintens (bekend van Zita Swoon en maker van twee prachtige Nederlandstalige album) en de hulp van Tjeerd Bomhof, het rockbrein van Voicst. 'Ik wist eerst niet eens dat we een producer nodig hadden. Alles is door hem honderd keer beter geworden nu,' kijkt ze terug. En Tjeerd was er vooral voor de spreekwoordelijke schop onder de kont.' Roos benadrukt keer op keer dat Roosbeef een echte band is en geen meisje mét een begeleidingsband. "Het is niet muziek die er bij wordt bedacht. Het bandgeluid is net zo belangrijk als de tekst. De band maakt het liedje ook,' zegt ze, wijzend op de melodieuze bandarrangementen met gitaar, drums en bas plus hier en daar een gastbijdrage. Bij de geestigste kwinkslag van Roos wordt ze kundig in de rug gesteund door Reinier van den Haak, Tim van Oosten en Erik Harbers. Wannes Cappelle is de frontman en songsmid van Het Zesde Metaal. Een band die het afgelopen jaar furore heeft gemaakt in hun thuisland België. Bloedmooie liedjes in het West-Vlaams in de traditie van Willem Vermandere en Flip Kowlier. Een recensent noemde het ook als Bright Eyes in het Vlaams. Dit aan de hand van de cover die Wannes met zijn band opnam. foto: Annie Boedt