Construction Workers Farewell Party: Goose + Relax + Moke

LET OP! AANVANGSTIJD VERVROEGD! 013 heeft een nieuw gezicht, om dat te vieren én om afscheid te nemen van de bouwvakkers is er op zondag 9 september: Construction Workers Farewell Party. Met onder meer Goose, Moke, The End, een DJ-set van Tom Barman (in de foyer) en Relax. En voor alle duidelijkheid: iedereen is van harte welkom! Goose, razend populaire electrorockband uit het Belgische Kortrijk, rockt als de neten. Het pas verschenen album 'Bring It On' heeft positieve reacties opgeroepen in verschillende hoeken van de muziekpers. Sommigen noemen hen zelfs het nieuwe LCD Soundsystem, en niet ten onrechte. Liefhebbers van Soulwax zullen zeker ook genieten en dansen, want dat is zeker, niemand blijft stilstaan op de hybride beats en opgefokte sounds van Goose. In tien jaar tijd is Relax uitgegroeid tot de beste soulfunk/hiphopband van Nederland. Wellicht zelfs van Noord-Europa. Het tweede album 'Odeur De Clochard' bevat gastbijdragen van Stuurbaard Bakkebaard, Jacqueline Govaerts (Krezip), Boris (Bo-Rush) en de Amerikaanse trombonist Joseph Bowie (Defunkt). Het recente album ‘Pirates Among Puppets’ staat boordevol met soulvolle funknummers. Jamie Cullum hoor je op het nummer ‘Bittersweet’. Zangeres Giovanca is zelfs op drie nummers present. Ook mooi is de website van Relax. Met dank aan tekenaar Peter Pontiac. In het in 2007 uitgezonden programma MTV Road Rally 2 trok Relax zo snel mogelijk vanaf Stockholm (Zweden) naar Istanbul (Turkije), terwijl Kawada (hun Belgische tegenstander) hetzelfde ondernam vanuit Dublin (Ierland). Op het stickertje op het cd-doosje waar het debuutalbum ‘Shorland’ van Moke in zit, staat geprint: F***ING SMASHING TUNES. Een uitspraak die uit de mond van oud Mod icoon Paul Weller (ex-The Jam/ex-The Style Council) zou zijn opgetekend tijdens een van de shows die hij samen met de Amsterdamse band heeft gedaan. En hij slaat de spijker op het hoofd. Moke is een op Britse leest geschoeide popband met leden uit de bands Supersub, Tröckener Kecks en Flemming. De bandnaam is een verbastering van Mokum, maar ook van de naam van de Ierse oom van zanger Felix Maginn. Deze Ierse achtergrond zorgt er ook nu bij Moke voor dat het geluid eerder naar de white cliffs van Dover ruikt dan de grachten van Amsterdam. De shows op zowel London Calling als Fret Alive! bewezen dat we te maken hebben met een grote band in spe. Bovendien is het opvallend dat de Nederlandse media zich massaal op Moke heeft gestort. Het nummer ‘Last Chance’, de eerste single van de band, is door de NOS gekozen als achtergrond bij de hoogtepunten van de Champions League tot aan de finale. Dat de band in het Verenigd Koninkrijk wordt geaccepteerd komt deels door de zangstijl van frontman Felix Maginn, enigszins snauwend en ‘snotty’, maar ook door de kwalitatieve teksten van zijn hand. Ze gaan ergens over en hebben diepgang. Zo gaat ‘Here Comes The Summer’, een op het eerste gehoor vrolijk nummer dat zonder meer een zomerhit kan worden, over de marsen van de Orangisten in Noord-Ierland. ‘Shorland’ is doordrenkt van deze Ierse achtergrond. Zo gaat ‘The Long Way’ over de omwegen die Maginn vroeger door alle versperringen moest maken om thuis te komen. Moke speelt gedreven en de aanstekelijke riffs vliegen je om de oren. De dubbele gitaarbezetting en toevoeging door vonkende toetspartijen zorgen voor een volvet geluid. De sound lijkt ietwat op U2 en Oasis maar vergelijkingen met bands als Editors en Interpol zijn eveneens mogelijk. Denvis & The Real Deal: Assistent-presentator van de Nationale Wetenschapsquiz op TV, Denvis zal nooit voor de rock ’n roll verloren gaan. Nee, die gitaar hangt nog altijd veel te lekker om de schouders van de frontman van The Spades. Al is het deze keer wel een akoestische. Geen onzin, vanavond speelt Denvis met een horde medemuzikanten (inclusief blazers) het echte werk: dit is The Real Deal! In de mood van Steve Earle en Bob Seeger. Tom Barman draaide ooit eerder in 013. Dat was op Beats & Beyond. Of hij zichzelf dat nog kan herinneren durven we niet met zekerheid te zeggen maar we weten wel dat Tom een uitgelezen muzikale smaak heeft en een prima DJ is. Zijn DJ-skills resulteerde indirect in het prachtige dance-project Magnus (samen met CJ Bolland). Maar in eerste plaats blijft Tom een muzikant. dEUS werkt aan een nieuw album en een opvolger van zijn bioscoopfilmdebuut ‘When The Wind Blows’ zal eveneens al spoken in het hoofd van het multi-talent. De Belgische website GUIDO vroeg Barman ooit: Een DJ-set draaien, geeft dat dezelfde kick als een liveconcert spelen? Barman: “Nee, live is toch nog wat anders. Je zingt, je bent veel meer aan het communiceren. Puur op energiek vlak is het wel te vergelijken, maar als je daar met een groep staat, dat geeft een veel diepgaander gevoel. Je kunt echt momenten van extase bereiken als je live speelt. Het lijkt misschien een cliché, maar daarvoor doe je het gewoon. Ik wil nu niet katholiek klinken of zo (lacht), maar als je live speelt kun je een soort verbondenheid creëren.” Tom draait in de foyer. 3voor12/Tilburg was erg te spreken over het optreden van Bradley's Circus 'Een bij velen compleet onbekende band die de absolute verrassing van No Sleep ‘Til Burg 2007 bleek te zijn.' De stem van Mattanja Joy Bradley laat overal waar ze komt een diepe indruk na maar dat geldt eigenlijk voor alle leden van Bradley’s Circus. De band bestaat uit muzikanten van het hoogste kaliber. De reacties blijven lovend. Bradley’s Circus verwerkt rhythm & blues, country en surf in haar rijke sound. Het Canadese kwintet The End gooide grote ogen met het album ‘Transfer Trachea Reverberations from Point: False Omniscient’. De kenners vergeleken het werk met het beste van mathcore-rakkers als The Dillinger Escape Plan en Converge. The Canadian Independent Music Awards vond het in 2001 zelfs het album van het jaar. 'Within Dividia’ oogstte zelfs nog meer bijval en tussen ontelbare tournees door lukt het The End om een opvolger te maken die de sound verrijkt aan nuances. Stiekem klinkt de band nu toegankelijker dan voorheen en vergelijkingen met A Perfect Circle en The Mars Volta zijn al gemaakt. Niet de minste. Het begin van de grote doorbraak is slechts een kwestie van tijd. Je zag de leden van Nailpin bijna opstijgen, wat een luidruchtige reactie kreeg de Belgische band tijdens en na hun supportgig bij Fall Out Boy. De (Vlaamse) hits 'Endless Conversations', 'Movin' On' en 'Together', allemaal nummers van hun debuutalbum '12 To Go', werden luidkeels meegezongen. Nailpin speelde eerder in het voorprogramma van Avril Lavigne tijdens haar Japanse tournee. In 2005 nam Nailpin deel aan MTV's Road Rally waardoor de band ook in Nederland enigszins bekend werd. Eind februari 2006 verliet zanger Niko de band. Drummer Sean nam toen zijn taak als leadzanger en frontman over. En wat blijkt, die kerel heeft een fantastische strot! De drums worden tegenwoordig gemarteld door ex-Brotherhood Foundation Corné Borchers. Het tweede album 'White Lies & Butterflies' verscheen vorig jaar. Qua sound klinkt Nailpin als een mix van Mest, Goldfinger, New Found Glory, Homegrown, MXPX en Green Day. Dat is nou ook wat. Een van de betere (misschien wel beste) nederhop-albums is gemaakt door een drietal uit Tilburg. Sein, Boter en Truuks, alias Woordlooiers. Hiphop met fonkie beats, scherpe electro-achtige samples, eigenzinnige, soms humoristische teksten en een positieve vibe. Het debuut ‘Luid & zuidelijk’ verscheen begin 2007 bij CNR. De tweede single/clip 'Stuiterballen' werd een undergroundhit. Bij het lezen van de bandnaam The Lost Patrol Band verwacht je eerder een harmoniekapel uit een obscuur Amerikaans dorpje met de naam Lost Patrol. Het is echter één van de projecten van zanger Dennis Lyxzén, ook wel bekend van (misschien wel de beste band van de vorige eeuw) Refused en The (International) Noise Conspiracy. Min of meer begonnen als soloproject werden 'Songs in the Key of Resistance’ (1999) en 'Songs About Running Away’ (2003) uitgebracht. In 2005 verscheen het album 'The Lost Patrol Band’ op Burning Heart. Eind vorig jaar is het tijd voor de opvolger: 'Automatic’. Naast Dennis bestaat The Lost Patrol Band uit bassist Robert Pettersson (The Regulations), drummer André Sandström (ex-DS-13), gitarist Anders Stenberg (Deportees) en keyboardspeler Jonas Lidström (Deportees). Ideaal luistervoer voor fans van onder meer Stiff Little Fingers, Buzzcocks, Elvis Costello, The Beat, The Nerves en the Ramones. foto: Elin Berge De Deens/Britse band The Stutters (met Amsterdam als uitvalsbasis) maken stevige rocksongs die doen denken aan Nada Surf met Brits accent. Maar je neemt ook invloeden van The Hives, The Knife en The Super Furry Animals waar. Inderdaad, de sound van The Stutters is helemaal van deze tijd (en dan is die sound eigenlijk nogal retro en daarom zeer smakelijk). De band liet eerder dit jaar een uitstekende indruk na in Cul de Sac. ‘The Stutters are made of cats and dogs’. Zo is het maar net. Mintzkov heette vroeger Mintzkov Luna. Leuk om te weten, Bob Dylan heette ook ooit Shabtai Zisel ben Avraham, maar sinds de release van het nieuwe album is dat slechts bijzaak. Deze band klinkt verdraaid lekker en mixt de opzwepende momenten van dEUS, Girls Against Boys en the Pixies. Mintzkov knettert en boeit. Goede songs maken is één ding, steengoede songs maken die een band boven het gemiddelde verheft is een andere zaak. En dat lukt Mintzkov oftewel gitaristen Philip Bosschaerts en Daan Scheltjens, bassiste Lies Lorquet, keyboardspeler Pascal Oorts en drummer Min Chul Van Steenkiste als geen andere band. Recht door zee, krachtig en avontuurlijk. AnumberOne uit Tilburg presenteerde afgelopen mei (eindelijk) haar volwaardige debuutplaat ‘Not Cheating You’. Het trio, Antoine Kroes, Eileen Beneken en Kees Swanenberg, maakt noiseXpop. Dat zijn bloedmooie melodieën en hartverscheurende noise die zowel hand in hand gaan als lijnrecht tegenover elkaar staan. Een voortdurend spel van contradictie binnen tekst en muziek, en zelfs binnen de seksen van de band, levert een spannende en explosieve cocktail van pure energie en emotie op. De muziek van AnumberOne is verwant aan bands als: Pixies, Sonic Youth, Von Bondies en White Stripes, maar vindt uiteindelijk haar wortels terug in oldschool Bowie, Lou Reed en Iggy Pop. Woody en Paul (vernoemd naar Woody Guthrie en Paul Simon) treuzelen sedert de winter van ’04 samen met hun houten instrumenten rond, om hun vers geschreven trainsongs, vertelblues, protestliederen, moordballades, liefdestirades, klaagzang, dodenmissen, slaapliedjes, lofchansons, volksrijmpjes en surrealistische vertellingen te laten doorklinken in de riolen van ons continent. Woody & Paul zijn echt de grote aankomende talenten op folkgebied in Nederland, en de grote doorbraak laat waarschijnlijk niet lang meer op zich wachten. Op het tweede album 'Home' vormen country, blues en folk oude Amerikaanse rootsmuziek de rode draad. TIJDSCHEMA “CONSTRUCTIONWORKERS FAREWELL PARTY” (onder voorbehoud, veranderingen mogelijk) DOMMELSCH ZAAL 16.00 – 16.30 BRADLEYS CIRCUS 16.50 – 17.30 DENVIS & THE REAL DEAL 18.00 – 19.00 MOKE 20.00 – 21.00 RELAX 22.00 – 23.00 GOOSE KLEINE ZAAL 15.30 – 16.00 WOORDLOOIERS 16.30 – 17.00 WOODY & PAUL 17.30 – 18.15 MINTZKOV 19.00 – 20.00 NAILPIN 21.00 – 22.00 THE END BAT CAVE 16.00 – 16.45 ANUMBERONE 17.30 – 18.00 THE STUTTERS 18.30 – 19.15 THE NEW HIP 19.45 – 20.30 MELOMANICS 21.15 – 22.00 THE LOST PATROL BAND FOYER DJ TOM BARMAN + DJ RAZ