Johnny Mastro & Mama’s Boys

Toen Lester Butler en daarmee zijn band Red Devils in 1998 het leven lieten, onstond er een leemte in de ranzigste gelederen van de bluesrock, daar waar Bo Diddley en George Thorogood zich met behulp van coke, whiskey en vervormde mondharmonica’s verenigen tot een verbintenis uit de hel, zeg maar. Maar er is redding. Vanuit Los Angeles komt dezer dagen Johnny Mastro tot ons, met zijn Mama’s Boys ontegenzeggelijk een der smerigste bluesrockbands ten westen van de Sunset Strip. ‘The Black Album’ (uitgebracht op Nugene, thuisbasis van Ian Siegal, Matt Schofield, de kenner weet genoeg) zoals de boreling toepasselijk is genoemd, staat van begin tot eind vol met volvette harmonicablues, die de erfenis van bluesmannen als Sonny Boy Williamson en Willie Dixon meer dan recht doet.