X-Mass Metalfest: Moonspell + Gorefest + Trail Of Tears

De kogel is door de kerk. Mede door het uiteenvallen van Trail Of Tears, een van de headliners, gaat het X-Mass Metalfest dit jaar niet door. Gekochte kaarten kunnen worden ingeleverd waar ze zijn gekocht (vanaf volgende week). Je kunt je kaarten ook bewaren, want ze blijven geldig voor het No Mercy festival op maandag 9 april met o.a. Moonspell. De Portugese gothicmetalkoningen Moonspell was vaker een belevenis op diverse metalfestivals in 013. Nu komt de band rond metalbariton Fernando Ribeiro met zijn mede strijders het nieuwe, donkere en zware album ‘Memorial’ voorstellen. Sinds de release van het legendarische debuut ‘Wolfheart’ werkt Moonspell de gothicmetalstijl uit tot een volwaardig subgenre. De band tourde intensief met sonore geestverwanten Type-O-Negative en Cradle Of Filth. Moonspell werkte ook met het Balletgezelschap Gulbenkian samen en schreef nummers voor de bekroonde horrorfilm ‘I will see you in my dreams’. Met ‘La Muerte’ bracht Gorefest vorig jaar haar zesde studioalbum uit. De logge, loodzware ritmes en de diepe grunts van Jan-Chris de Koeyer zijn nog steeds bepalend voor de typische sound van Gorefest. De band pakt met het swingende ‘For The Masses’ al meteen uit met één van de beste intro’s. Ook de decibeldikke gitaarmuur die de tandem Bonebakker en Haarthoorn uit hun instrumenten weten te puren, klinkt magnifiek. Een bijkomende troef waar Gorefest ook nu weer mee uitpakt, is het stevige double bass drumgeweld van Ed Warby, die zijn vellen mishandelt alsof zijn leven ervan afhangt en er zo in slaagt werkelijk élk gaatje op een meer dan kundige manier dicht te timmeren. Ooit had Trail of Tears naast een gruntzanger ook een zangeres. De Noorse band nam drie platen op met een vrouw op zang, en werd gezien als de evenknie Within Temptation. Mooie, emotionele gothic metal met een leuke afwisseling tussen zalvende vrouwenzang en een brute mannenstem. Within Temptation is daarna steeds populairder geworden, maakte de nummers eenvoudiger en liet de mannelijke zang achterwege. Trail of Tears deed precies het omgekeerde: met elke release werd deze band extremer, de zangeres werd uit de groep geknikkerd en vervangen door Kjetil Nordhus (Green Carnation), die met zijn heldere zang mooi weerwerk vormt tegen het ruwe gebrul van Ronny Thorsen. Op het recente album 'Free Fall Into Fear' laveert de band steeds verder weg van traditionele gothic metal en zoekt nieuwe invalshoeken. (bron deels: Kwadratuur) Het mooiste, of juist het afstotendste, artwork van bands op deze X-Mass Metalfest werd gemaakt in opdracht van Belphegor. Hun actuele album ‘Pestapocalypse IV’ lijkt wel een schilderij van Jeroen Bosch nadat hij een portie slechte paddenstoelen heeft geconsumeerd. Dat het tevens volgens vakbladen als Rock Hard en Metal Hammer het beste extreme album van het jaar is (Blabbermouth heeft het over ‘a monster’) en zeker het beste werk van Belphegor tot vandaag, nodigt nog meer uit om haar zesde, blasfemische album te kopen. Voer voor fans van Nile, oude Morbid Angel, Venom en Belphegor, want feitelijk is dit Oostenrijkse trio zelf een grote inspiratiebron voor vele black- en deathmetalbands. Het Poolse Darzamat is teruggekeerd naar de oorspronkelijke sound van creepy black/death metal met een heel duister gevoel. Zij het met een toevoeging van alle recente ervaringen en dit pakt wonderwel goed uit. Het vorige album ‘Oniriad’ stond geheel in het teken van ‘het experiment’. Sindsdien gebeurden er weer heel wat wijzigingen bij Darzamat. Na acht jaar samenwerking met Rafal ‘Flauros’ Goral, verliet Symonz Struzek de band om zich te concentreren op het werk in de Post Street Studio. Daamr keerde terug en is nu samen met gitarist Chris verantwoordelijk voor het merendeel van de composities. Flauros schreef zoals altijd de teksten, in samenwerking met de nieuwe zangeres Nera die onbetwistbaar bijdraagt aan het nieuwe geluid van Darzamat. Maar de fans van het eerste uur kunnen nu op beide oren slapen of beter: komen headbangen op het X-Mass Metalfest. Oorspronkelijk begonnen als thrashmetalband - beïnvloed door Testament en Slayer - is Devious de weg ingeslagen van de zwaardere metalen. Morbid Angel, Death en At The Gates zijn tegenwoordig hun spiegel. De nummers bevatten veel variatie: snelle blast-beats, onregelmatige maatsoorten, technische loopjes, groovende riffs en zessnarig fretloos basgeweld.