Ignite + F.V.K. | Cro-Mags

Slapshot kan helaas niet optreden, omdat de band uit elkaar is! Vervanger is gevonden in F.V.K. | Cro-Mags F.V.K. (wat verwijst naar het gelijknamige nummer van Bad Brains) | Cro-Mags bestaat uit twee leden van de originele Cro-Mags (John Joseph en Mackie Jayson, later ook actief in Bad Brains), aangevuld met Scott Roberts van Biohazard/Spudmonsters/Bloodclot en AJ van Leeway. Het kwartet spelen ook nummers van het album 'Age of Quarrel' en songs van Bad Brains. Liefhebbers van hardcore en extreme metal kwamen de afgelopen jaren op festivalgebied er nogal bekaaid van af. Het programma van andere festivals als Wâldrock, Fields of Rock en Lowlands maakte hier en daar ruimte vrij voor grof gitaargeweld, maar al met al was het niet helemaal zaligmakend. Maar daar komt verandering in! Want met de komst van het nieuwe festival The Powerfest worden liefhebbers van hardcore en metal op hun wenken bediend. Ignite is een stoere band. Toen ze jaren geleden in 013 speelde zat zanger Zoli nog in het vliegtuig. Maar dat weerhield de band niet om een rockende punkshow neer te zetten. Natuurlijk kan bassist Brett Rasmussen niet tippen aan de prachtstem van Zoli Teglas – type Maynard James Keenan (Tool) op 45 toeren - maar in een half uurtje bleef Ignite – in de rol van een punkrockband – overeind. Eindelijk komt de band alsnog met Zoli naar 013. Inmiddels zijn ze ‘A Place Called Home’ en het kersverse ‘Our Darkest Days’ rijker. Verplichte kost voor de ware rockfan. Intensiteit, agressie en hartzeer zitten verweven in de beklijvende rocksongs met intelligente teksten. Volkomen terecht album van de week in Nieuwe Revu. Darkest Hour zorgt voor de metaleske dreun op deze eerste aflevering van The Powerfest. Geen simpele, lompe variant maar Gothenburgse deathmetal volgens een hardcore structuur en met compromisloze punkrockbrokjes kent verschillende afnemers. Daarom past deze band optimaal op een dag als deze. Darkest Hour tourt bijna continu maar neemt tussen de bedrijven door ook zeer sterke albums op. ‘So Sedated, So Secure’ mag in geen verzameling ontbreken. Shelter brak begin van de jaren negentig door met het album ‘Mantra’ en een eigenaardige soort spirituele hardcore. Ook wel Hare Krishna-punk genoemd. Zo logisch als het nu klinkt stond de hardcore- en punkscene niet te wachten op een band met een dergelijke boodschap. Zanger Ray Cappo schrijft namelijk teksten over vegetarisme, levensbeschouwing en gezond leven. Hij geeft ook les in yoga. Muzikaal vaart Shelter in het vaarwater van Snapcase, Strife, Earth Crisis en Sick of It All. Shelter komt haar recente album ‘Eternal’ voorstellen. Rob Fusco komt niet voor de eerste keer in 013. Jaren geleden zorgde hij met zijn vorige band One King Down voor een kolkende massa in de Bat Cave. Sinds 2003 maakt hij deel uit van Most Precious Blood. Een band die in het leven werd geroepen door Justin Brannan en Rachel Rosen. Vorig jaar schudden ze menigeen wakker met het album ‘Merciless’. Een topper. De Amerikaanse hardcore band Evergreen Terrace is eind 1999 opgericht. De laatste jaren heeft deze band een vaste fanbase in de undergroundscene opgebouwd. Evergreen Terrace staat graag op de bühne. Hun optredens worden beschreven als chaotisch, energiek maar ook vol passie. ‘Evergreen Terrace is niet zómaar een emocoreband, Evergreen Terrace fuckin’ rules! In tegenstelling tot het merendeel van de groepen binnen het genre, die rustige stukken muziek en zang afwisselen met sporadische breaks en screams, vaart Evergreen Terrace tegen de stroom in.’ Zo afficheert het Belgische e-zine Digg vorig jaar het album ‘Sincerity Is An Easy Disguise In This Business’ ‘Kenners van het genre, die eens stevig uit de bol willen gaan op een knallende lap muziek, kan ik de nieuwste Evergreen Terrace alleen maar aanraden.’ Cephalic Carnage heeft iets met Tilburg. Niet alleen speelt de baanbrekende harde band – ze vertegenwoordigen zoveel stijlen dat je ze niet in een hokje kunt stoppen – altijd in Tilburg wanneer ze in Europa zijn maar ze hebben ook banden met Tilburgse bands als Outburst. Cephalic Carnage zit al een tijd op het befaamde metallabel Relapse. Daar verscheen ook hun recente meesterwerk ‘Anomalies’. Alle vergelijkingen gaan scheef, mede omdat ze op een jazzmanier metal benaderen zonder dat ze uitflippen. Cephalic Carnage houdt van het experiment maar ook van geweld. Hypersonic grindcore? Johnny Truant zou al een jaar eerder naar 013 komen. Ze zouden de EP `The Repercussions Of A Badly Planned Suicide` komen voorstellen. Maar de tournee op het vaste Europese continent wilde niet vlot tot stand komen. Later ging de band wel op pad met Alexisonfire. Inmiddels hebben de vier Britten het album ‘In The Library Of Horrific Events’ uitgebracht dat ze hebben opgenomen met Killswitch Engage gitarist Adam Dutkiewicz. De populariteit van Johnny Truant groeit nog steeds. De single `The Bloodening` werd al meer dan 100,000 keer gedownloaded. Bruut, agressief en dat met technisch spel. Dat is de sound van Johnny Truant. Jay, Jeff, John, Jeff en Todd maken onder de naam With Honor al een poosje het clubcircuit onveilig. Dankzij een moderne hardcoresound (Face To Face, NoFX) met een zwaar ‘oldschool’ fundament (Gorilla Biscuits, Minor Threat). Velen springen en vallen op de stuiterende maat. De albums van With Honor verschenen op Stillborn Records en Victory. Na een paar jaar afwezigheid meldt Damnation AD zich terug. Op dit moment werkt de band aan nieuwe nummers die ze naast oude stampers vandaag op het Powerfest komen voorstellen. Het label Jade Tree over Damnation AD: 'Damnation combined brooding, metallic mosh-centric hardcore with dramatic lyrics to arrive at one of the more windmill-and-stagedive bands on the label's roster.’ Gitarist Ken Olden speelt ook in Ray Cappo’s band Better Than A Thousand. No Turning Back lijkt bijna continu te touren. Zeker sinds de band weer een vaste bezetting heeft. Vorig jaar bracht Reflections Records de MCD ‘Rise From The Ashes’ uit. Daarop staan ook een paar re-mastered versies van nummers uit 2002. Het Amerikaanse label Bridge Nine Records brengt het album in hun omgeving uit. No Turning Back staat voor bruisende, snelle NY old school hardcore met groovende riffs en massieve meezingrefreinen, compleet met persoonlijke martelteksten. De eerste aanloop nam Ringworm al in 1991. Met een aantal singles en een sound die stuitert tussen metal en hardcore had de band een gouden toekomst voor zich. Midden jaren negentig viel Ringworm uit elkaar, slechts maker van één album. ‘The Promise’ plaveide enkele paden voor soortgelijke metalcorebands. In 2001 pakte Ringworm de draad weer op en ‘Birth Is Pain’ herbergt de powermelange waar Ringworm een patent op heeft. Law of Inertia: “…the technical virtuosity to supplement their bone-crushing tunage with blazing guitar solos and unmistakably ‘Clevo Style’ power chord crunch which is nearly impossible to replicate.” Vorige jaar verscheen ‘Justice Replaced By Revenge’. Slechts een jaar bij elkaar en ze staat al op het Powerfest: de band Rise A Thousand. Geen verrassing want alle vijf leden delen niet alleen talent en passie maar ook onderlinge chemie werkt. Dat blijkt uit de eerste reeks nummers die ze gezamenlijk schreven. Rise A Thousand bundelt verschillende invloeden en tovert om dat tot een explosief geheel. Screamo, hardcore, metal zijn de harde brokken, melodie smelt het geheel tot nummers die af zijn. Leeway werd vaak in één adem genoemd met bands als Crumbsuckers, Anthrax en Testament maar viel wel op met kleine experimentjes. Ze citeerde zowel Black Sabbath als oldschool hiphop in hun thrashcore sound. ‘Open Mouth Kiss’ uit 1995 en ‘Born To Expire’ zijn klassiekers. Het album ‘Sound of the Republic’ van Raised Fist kenmerkt pompende metal à la Machine Head met furieuze hardcore. Volgens 8weekly: ‘Soms horen we ook wat melodieuze nu-metal aandoende partijen doorschemeren (‘Perfect broken’, ‘Sound of the Republic’) die iets te veel volgens het boekje zijn; stevige riffs, breakdown naar lichter vervolg om vervolgens weer strak door te gaan. Toch speelt Raised Fist het klaar om het allemaal zo overtuigend te brengen dat je je er geen moment aan stoort.’ Raised Fist overtuigde in Nederland vorig jaar met bravoure dankzij hun wilde shows. Deze Zweedse band heeft alles in huis om ook vandaag heel veel nieuwe fans te scoren. Dead To Fall kun je metalcore noemen hoewel dat een vlag is die de lading niet volledig dekt. De muziek van Dead To Fall is te vergelijken met groepen als Between The Buried And Me en The Black Dahlia Murder. Een soort technische metalcore met deathmetal-elementen. Het derde album ‘The Phoenix Throne’ kwam uit op Victory. Speel- en tijdschema (ovb) THE CHOICE 20:45-21:55 IGNITE 19:20-20:20 F.V.K. | Cro-Mags 18:00-19:00 DARKEST HOUR 16:55-17:40 SHELTER 15:50-16:35 LEEWAY 15:00-15:30 MOST PRECIOUS BLOOD KLEINE ZAAL 20:55-21:55 CEPHALIC CARNAGE 19:45-20:35 EVERGREEN TERRACE 18:25-19:10 RAISED FIST 17:10-17:55 SURPRISE ACT 16:15-16:45 DAMNATION AD 15:15-15:45 NO TURNING BACK BAT CAVE 20:40-21:25 RINGWORM 19:25-20:10 WITH HONOR 18:15-18:55 JOHNNY TRUANT 17:15-17:45 DEAD TO FALL 16:15-16:45 RISE AND FALL 15:15-15:45 RISE A THOUSAND