Millionaire + White Hassle

Millionaire begon in november 1999. dEUS kondigde een sabbatjaar aan en maakte bandlid Tim Vanhamel (ex-Sister PooPoo/Evil Superstars) technisch werkloos. Meteen na de release van debuutalbum van Millionaire, het puike ‘Outside The Simian Flock’, lijkt de band continu te spelen. Nog voor ze een single uithebben in Groot-Brittannië, heeft de groep al twee keer in het voorprogramma gestaan van Muse. Voorman Matthew Bellamy kan zijn enthousiasme voor de Belgen onder geen stoelen en banken steken: “There’s a really good band from Belgium who opened us for is called Millionaire. It’s like disco future rock weird stuff.”, verkondigde Bellamy op de BBC. Tim werkt kort later samen met Jesse Hughes en Josh Homme. Het kindje heet Eagles Of Death Metal en wordt met een bijbehorende tournee overal voorgesteld. Homme zorgt als producer er voor dat het tweede werk van Millionaire, 'Paradisiac', ontzettend goed klinkt. Ergens te situeren tussen zijn eigen Queens Of The Stone Age en Soulwax. Geestverruimend en betoverend. Met voldoende ruimte om te rocken. Het duo White Hassle brengt een positieve lofzang, doorspekt met gefileerde hobo-folk-blues noise. Stel je een samenwerking voor van Sam Cooke, Everly Brothers, the Holy Modal Rounders, Violent Femmes en Hank Williams Sr. op een autokerkhof. Ergens in een desolate landschap. Opgewaardeerd met uit het leven gegrepen teksten. Marcellus Hall en Dave Varenka speelden eerder bij Railroad Jerk. Live bestaat White Hassle uit drie peronen, gitarist Chris Maxwell versterkt Hall en Varenka. The Reverend Vince Anderson was in zijn tienerjaren lid van de Stryper fanclub. Een hardrockband die in zwartgele pakken de christelijke boodschap overbracht. Anderson kreeg zijn persoonlijke boodschap van God pas na een piano-opleiding aan het conservatorium in Stockton. Als dienaar pakte hij medio jaren negentig zijn accordeon om in bars en tavernes zijn boodschap te verkondigen. Dit gegeven in samenspel met zijn liefde voor het werk van Tom Waits resulteerde tot een unieke vorm van ‘Dirty Gospel’. Zo luidt tevens de naam van zijn eigen label waarop hij twee albums heeft uitgebracht, het fantastische 'I need Jesus' en ‘The 13th Apostle'. 'The Rev' tourt met verschillende bands en muzikanten waaronder Boxcar Satan, Lee Family Band, Sweet Jesus Three (met Jack Oblivian). The Reverend Vince Anderson en Mardi Gras.bb (The Mighty Three) spelen in de Bat Cave Uli 'Reverend Krug' verraste vriend en vijand in 1999 met het album ‘Alligatorsoup’ dat hij maakte onder de naam Mardi Gras.bb. Volgens de kenners klinkt dit bombastische album als een kruisbestuiving tussen Pizzicato Five met Tom Waits en Lounge Lizards. Krug, ooit bassist bij krautrocklegende Guru Guru, vormt samen met Doktor Wenz Mardi Gras.bb. De Mannheimer Muziek Machine onderneemt uitstapjes tot ver over de grote plas en mocht de band Prince backstage begroeten. Eind 2004 deed men een paar geheime shows als trio en dat beviel wonderwel. In zegge en schrijve twee dagen namen ze ‘The Might Three’ op. Funk met een swampgroove wordt door The Mighty Three op een gereduceerde manier uitermate doeltreffend vertolkt. Passend met de charme van de Delta Blues. Zo als zou men onbeduusd in een verrookten kelderclub midden in de Big Easy struikelen waar Dr. John en Neil Young samen met de oude Meters eclatante, een nekbrekende groove cascade brengen. De leden van White Circle Crime Club maakten eind jaren negentig furore in hardcorebands. De liefde voor bands als Sonic Youth en Nirvana vormen de rode draad bij White Circle Crime Club. Geen wonder dat dit gezelschap een explosieve mengeling van trash, noise, krautrock en zweet brengt. Invloeden variëren van Minor Threat tot Devo, van Neu! tot The Stranglers. WCCC deed in 2003 twee maal een uitgebreide Europese tournee, om de debuut-EP 'These Are The Secret Sounds Of Fear' (Conspiracy Records) te promoten. Zo werd er onder andere opgetreden met Cave In, Icarus Line, Oneida, Enon, Trans Am, The Ex, Ex Models en The Chinese Stars, in zalen over het gehele continent.