The Locust

Welcome to the beginning of the end. Here's your soundtrack. Iedereen die The Locust nog nooit hebben gehoord: pas op! Deze menselijke insectenhoop plundert de muziekgeschiedenis en laat na elke show/album een verbaasde groep mensen na. De één gapend van verwondering en de ander ogenpuilend van afgrijzen. De hectische grind/screamo ratelt tussen ambient en mathematische breakbeat. 'Plague Soundscapes' kwam 2003 bij Anti Records uit en ‘Safety Second, Body Last’ verscheen, onlangs, niet voor niets bij Ipecac, het label van Mike Patton. Fans van Fantômas weten waarom. De leden van The Locust duiken in de meestuiteenlopende bands op. The Album Leaf, Tristeza, Struggle, Holy Molar, Cattle Decapitation (Alec Empire's band), Merzbow om maar een paar namen te noemen. Ook Year Future bestaat uit veteranen uit de indierockscene. Men hanteerde de instrumentaria onder meer bij The VSS en The Pattern. Bij Year Future komt deze bagage hoorbaar te pas. Year Future flipt op zo’n hoog technisch niveau uit dat je er duizelig van wordt. Zeer furieus maar niet doordravend. Je vermoedt dat de zanger een zoon van Arno Hintjes is en losjes politieke statements de zaal toeschreeuwt. De spilfiguur bij Year Future is de drummer. Zijn drumstijl is atypisch en soms nerveus. Als je daar een dramatische gitaarspel bij voorstelt dan weet je wat je te verwachten staat. Het trio 400 Blows blaast gedreven punkrock uit de speakers. Jello Biafra blijkt een inspiratiebron van zanger Skot. Top.