Strand Of Oaks + William Tyler

Vandaag een hele mooie ‘double bill’ van twee eigenzinnige singer-songwriters! Als iemand niet voor één gat te vangen is, is het Tim Showalter (foto) wel. Met zijn project Strand Of Oaks is hij continu op zoek naar nieuwe grenzen. Zo stonden er op debuut ‘Leave Ruin’ (2009) vooral kale americana folkliedjes. Opvolger ‘Pope Killdragon’ (2010) is dan weer pikzwart. Maar Showalter was alweer snel klaar met deze “all-consuming grandeur”. “The next album’s going to be a synth record” zei hij. Maar na een enkele synth-track, bleek ‘Dark Shores’ (2012) toch weer gewoon een gitaarplaat te zijn. Centrale thema: Een eenzame man met een gebroken hart, gestrand op de maan, terugkijkend op zijn ex-geliefde. Ja, donker is het nog steeds, maar ook ontwapenend. Mooie folk met invloeden van americana die af en toe ook rockend uit de hoek komt. En die synths? Die zijn op zijn nieuwe EP ‘Darker Shores’ weer uit de kast gehaald. Nog zo’n eigenwijze singer-songwriter is William Tyler. William werkte al veel samen met Lambchop en Silver Jews, maar ook met bijvoorbeeld Bonnie ‘Prince’ Billy. In 2010 volgde het fenomenale debuutalbum ‘Behold The Spirit’. Fenomenaal: dat vonden ook Pitchfork, Dusted Magazine en American Songwriter. Na dit debuut werd het stil. Hij tourde weinig en kwam zelfs helemaal niet naar Nederland. Maar vorige maand was daar plotseling de opvolger: ‘Impossible Truth’. Tyler zet hier de lijn door van zijn debuut: schitterende instrumentale singer-songwriter met hints naar alt. country en folk, waarvan de nummers nogal eens over de 6 minuten grens gaan. Dat het, zonder zang, tóch boeiend blijft, laat de grote klasse zien van deze artiest. Een uitdagende avond voor liefhebbers van singer-songwriter, alt. country, (dark-)folk, ambient en zelfs rootsmuziek.