Sounds Like Sunday: Tilburg CowBoys' Rookshow

Twee Rokers en een gestopte hebben een bonte revue aan liederen gevonden, vertaald en geschreven over Roken en wat dies meer zij. Tabaksgenot, rooktechniek en stoppersvrees worden behandeld met rijmende presentatie en lichtbeelden. Per 1 juli wordt een algeheel rookverbod in de Nederlandse Horeca van kracht. Rokers worden langzaam verbannen uit het openbare leven, waarin gezondheid schijnbaar zegeviert ten koste van de persoonlijke vrijheid der rokers hun zelfverkozen gewoonte uit te oefenen. Een maand voor dit verbod is een tour gepland met de Tilburg CowBoys’ Rookshow langs de betere rookpodia. Stoppen is nooit aantrekkelijker geweest. Waarom Roken wij en waarom ook niet? Hoe komt het dat de stopper weer wil beginnen, terwijl de roker zich vaker voorneemt te stoppen naarmate hij de veertig nadert? En heeft u misschien een vuurtje? De RookShow vermaakt niet-roker, stopper en volhouder De RookShow heeft geen boodschap, maar speelt bij voorkeur in rookrijke ruimten, nu het nog kan. De RookShow van kunstenaarscollectief Tilburg CowBoys is een uitdagende, ludieke en muzikale show met vertaalde en een enkel zelf gecomponeerd liedje over roken. Hiermee haken de kunstenaars in op het rookverbod in de horeca dat 1 juli onherroepelijk zijn intrede doet. Het idee voor een liedjesprogramma over roken lag al langer in de la, maar de actualiteit noopte de CowBoys om er nu werk van te maken. Voor de begeleiding en uitvoering namen ze Frans van der Meer (zang en gitaar) en Leon van Egmond (toetsen, zang, mondharmonica) in de arm. De RookShow is geen ode aan dode verstokte rokers als Jacques Brel of Frank Zappa, ook al worden hun namen zijdelings genoemd. Maar ook zonder deze grootheden blijkt er een scala aan liedjes over roken te bestaan, zoals 'Smoke, smoke, smoke the cigarette', een song uit 1947 die Merle Travis schreef voor zijn goede vriend Tex Williams, beiden hielden van een stevig rokertje. De Tilburg CowBoys vertaalden de titel letterlijk in 'rook, rook, rook, die sigaret'. 'City of New Orleans van Steve Goodman, krijgt bij de CowBoys het volgende refrein: 'Het is weer voorbij dat fijne roken, ik ben nu teer- en nicotinevrij. Ja, ik ruik nu zelfs hoe lekker jij kunt koken. Als je me kust, proef je geen asbak... maar mij.' Frontman Hans d'Olivat wisselt liedjes af met gedichten en de vertelling 'De Ballade van de eenzame cowboy Lucky Strike en zijn trouwe paard Belinda.' Het lied 'Gute nacht freunden' van Reinhard Mey (Was ich noch zu sagen hätte, dauert eine Zigarette) is de afsluiter. En dat slotlied is er eerder dan je denkt. Nauwelijks een half uur duurt het programma. Te kort. Het idee is sterk genoeg voor een dubbel aantal liedjes. De CowBoys nemen een hijs van een filtersigaret, waar ze even goed zware tabak kunnen roken. (tekstbron: Brabants Dagblad) Jimmy the Lounge is een gitarist en zanger! Bewapend met een akoestische gitaar vertolkt hij zowel nummers van Tom Waits, Johnny Cash, Mississippi John Hurt, Tampa Red als eigen composities. Meer gedreven dan ooit en met gevoel voor puurheid en romantiek, oude waarden en nieuwe stromingen doet hij zijn ding.